برای اولین بار، گفتگویی صمیمانه با بنیان گذار کاراته در شهر دیزیچه و شهرستان مبارکه استاد حاج علی اکبری
وارد باشگاه کاراته در شهر دیزیچه می شویم، هنرجویان کاراته در سنین مختلف مشغول تمرین هستند، استاد آن ها اما که اکنون دیگر محاسن سفیدی دارد مانند برادری بزرگتر و با صمیمیت و دلسوزی خاصی مشغول آموزش فنون کاراته است. ایشان کسی نیست جز حاج علی اکبری، از پیشکوستان کاراته کشور و بنیان گذار این رشته در شهرستان مبارکه. هنوز پس از40 سال با عشق خاصی این ورزش را ادامه میدهد.همه افراد باشگاه از نونهالان و نوجوانان تا بزرگسالان او را دوست دارند و او برای آموزش به آنان بدون هیچ چشم داشت و منفعتی تلاش میکند. افزایش سن باعث نشده تا احساس ضعف کند و خودش هنوز با قدرت و سرعت شگفت انگیزی تکنیک های رزمی را اجرا میکند.
آنچه که ایشان را متمایز کرده، اخلاق و سعه صدر و تواضعی دلنشین هست. استاد اکبری قبل از اینکه یک مربی ورزشی باشد برای شاگردانش یک مربی اخلاق بوده و هست.
کمی پای صحبت ایشان نشستیم :
1.از خودتان بگویید،چندسال دارید؟اهل کجایید؟تحصیلات؟شغل؟
علی اکبری هستم متولد سال1335دارای 67سال سن اهل و ساکن شهر دیزیچه دارای مدرک دیپلم و بازنشسته شرکت سیمان سپاهان
2.از چه سنی ورزش را شروع کردید و چگونه به کاراته علاقمند شدید؟اولین مربی شما که بود؟
کاراته را از سن23سالگی شروع و علاقمندی من به ورزش رزمی سابقه در دوران دبیرستان و دیدن فیلم های رزمی در سینما که با دیدن فیلم های رزمی از همان موقع احساساتم برانگیخته و ذهنیت بالقوه ای درونم ایجاد شد،همچنین در سال1355در دوران خدمت سربازی در چهارم آبان توسط یکی از گروه ها همایش فنون رزمی کاراته شدت علاقمندی مرا مضاعف نمود.پس از اتمام خدمت سربازی و تشکیل خانواده و اشتغال در سیمان سپاهان بالاخره کاراته را از آبان ماه 1358در فولادشهر زیرنظر استاد سعید لطف اللهی شروع نمودم.
3.واکنش خانواده و اطرافیان به فعالیت های ورزشی شما چگونه بود؟مشوق اصلی شما به ورزش که بود؟
خوشبختانه با توجه به اینکه شاغل بودم و فرصت های خیلی زیادی را برای تمرین و حضور در کلاس های تمرین می گذاشتم از طرف خانواده و اطرافیان مخالفتی نمی شد و همراهی لازم را با من در این مسیر داشتند،همین مسئله انگیزه و اشتیاق مرا روزبه روز به شدت بالا می برد و در کل مشوق اصلی هم شدت علاقمندیم بود که به ان رشته داشتم و هم عدم مخالفت خانواده و اطرافیان.
4.در چه سالی اولین باشگاه کاراته در شهرستان مبارکه توسط شما تاسیس شد؟استقبال از آن چگونه بود؟آیا در آن زمان در شهرستان های اطراف مانند زرین شهر و فلاورجان هم باشگاه کاراته وجود داشت؟
کاراته نه در فلاورجان و نه در زرین شهر و نه استان چهارمحال و بختیاری وجود نداشت و فقط در فولادشهر و بعد از آن در شهر دیزیچه در 29 دی ماه1360 کاراته را بنیان گذاشتم و چهارسال بعد یعنی درسال 1364 کاراته را در شهرستان مبارکه ومتعاقبا مجتمع فولاد و سیمان سپاهان بنیان گذاری نمودم.
5.از اینکه یک رشته ورزشی را در یک شهرستان پایه گذاری کردید چه احساسی دارید؟
از اینکه خداوند توفیق داد من پایه گذار کاراته در شهرستان باشم بسیار خوشحالم و خدارا شاکر و سپاسگزارم زیرا هم اکنون جمعیت زیادی در شهرستان و شهرهای اطراف آن مثل کرکوند،طالخونچه،زیباشهر و همچنین شهر دیزیچه تحت نظر مربیان مجرب هم در بخش برادران و هم خواهران مشغول فعالیت کاراته هستند.
6.چندسال است که شما به طور مستمر کاراته را ادامه می دهید؟
دقیقا مدت 44سال است که به طور مستمر کاراته کار می کنم.
7.چه موانعی از ابتدا تاکنون سرراه شما بوده است؟
گفتن و نام بردن موانع باید در قالب یک کتاب نوشت و قابل توصیف در چند خط و چند صفحه نیست ولی باید عرض کنم موانع درمقابل استقامت و پایداری و صبوری و شدت علاقه من به این هنر رزمی همیشه کم می آورد و هیچ مانعی نتوانست سر سوزنی مرا نسبت به هدفی که دنبال می کردم متوقف و یا دلسرد و بی انگیزه کند.
8.راز اینهمه پشتکار و انگیزه و موفقیت شما در این رشته ورزشی چیست؟
اولا عشق و انگیزه خودم،دوما همراهی خانوادم و سوما کاراته یک عضو از زندگی من شده و نقش مهمی را در زندگیم ایفا کرده زیرا کاراته هم بعد اجتماعی دارد و هم بعد تربیتی،کاراته با فرهنگ بسیار خوبی که دارد یک ارزش است.بخصوص اینکه فلسفه‌های غنی و با ارزش آن دقیقاً با افکار و عقاید ما هماهنگ و همگن است و انگیزه‌های بیشتری از این بابت در این رشته برایم ایجاد کرده به نظر من کار و فعالیت و دنبال کردن هدف کاراته وقتی مهم است که برای رضای خدا باشد اگر مسیر درست طی شود انسان را به حقیقت وجودی خودش به تمامی آنچه خداوند به ودیعه گذاشته می‌رساند آن موقع است که انسان آموخته‌های خود را به عنوان شکر و سپاس حقیقی از خداوند و در مسیر حق به نمایش می‌گذارد. یک نکته خیلی مهم است و آن اینکه تن یا جسم قالب روح است و خداوند در همین رابطه می‌فرماید این روح را من در جسم انسان دمیدم لذا برای آنکه انسان بتواند سیر الی الله داشته باشد بایستی دارای جسمی قوی باشد تا بتواند روح بزرگی را در خود حفظ کند پس مشخص می‌شود پشتکار و انگیزه و موفقیت بنده نشات گرفته از چیست.
9.چه توصیه‌ای به مسئولین شهرستان مبارکه در خصوص ورزش دارید؟
توصیه‌ام به مسئولین شهرستان این است که در حال حاضر ورزش بخش عظیمی از جمعیت را به خصوص نونهالان و نوجوانان و جوانان بخود در رشته های مختلف اختصاص داده و این قشر با ارزش باتوجه به هجمه های سنگین برخی رسانه ها در لبه پرتگاه قرار دارند و بایستی همه مسئولین شهرستان تمام توجه و افکارشان را در این خصوص متمرکز کنند و مربیان را تقویت و ساپورت کنند تا در تداوم فعالیت‌هایشان دلسرد و بی‌انگیزه نشوند و بتوانند با قدرت در تعلیم و تربیت این قشر عزیز گام‌های بلندتر و موثر‌تری بردارند.
10.تاکنون چه افتخارات ورزشی کسب کرده اید؟
به طور خلاصه افتخارات کسب شده عبارت اند از : دارا بودن دان ۷ کاراته،مربیگری درجه یک ملی و کسب داوری ممتاز از فدراسیون جمهوری اسلامی ایران،حدود دو سال ریاست هیئت کاراته و جودوی زرین شهر را بر عهده داشتم حدود ۱۰ سال ریاست هیئت کاراته شهرستان مبارکه را بر عهده داشتم و چند سالی هم به عنوان دبیر سبک شیتوریو استان اصفهان انجام وظیفه نمودم و همانطور که قبلاً توضیح دادم بنیانگذار کاراته در مرکز شهرستان مبارکه و شهر دیزیچه و صنایعی همچون مجتمع فولاد مبارکه و سیمان سپاهان بودم .و همچنین افتخار کسب مقامات قهرمانی مختلف در مسابقات کشوری،بین المللی و جهانی
11. چند سال پس از شما دیگر سبک‌های کاراته در مبارکه شروع به فعالیت نمودند؟
کاراته اولین رشته رزمی شهرستان بود و متعاقب آن در سال‌های بعد به مرور سبک‌های دیگری همچون جودو،کونگ فو، تکواندو،کیوکویشن و بقیه سبک‌ها تشکیل گردید.
12. هدفتان از دنبال کردن این رشته ورزشی چه بوده؟آیا به هدف خود رسیده‌اید؟
در قالب سوال ۸ بخشی از اهداف و انگیزه و پشتکار خود را توضیح دادم و در جهت تکمیل آن باید عرض کنم آموزش کاراته فقط منحصر به بعد جسمانی و پرورش جسم تنها نیست بلکه روح اخلاقی حاکم بر کاراته امتیاز ویژه‌ای به این ورزش بخشیده و آن را در سلک ورزش‌های اخلاق محور و پهلوانی منش قرار داده است بخشی از این ارزش‌ها عبارتند از:
- ایجاد و تقویت اعتماد به نفس و انگیزه و اراده برای رسیدن به هدف‌های بزرگ و متعالی
- در کاراته احترام به همه چیز خداوند بزرگ،استاد و مربی، معلم، پدر و مادر و خانواده،حریف،داوران، تماشاچیان، طبیعت و حتی محل تمرین و…اهمیت دارد.
- ایجاد شهامت و شجاعت و ادب و تواضع و فروتنی مبارزه با هرگونه رذایل اخلاقی و داشتن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر
- مایوس و ناامید نشدن از شکست‌های مقطعی
- دوری از هرگونه کسالت و تنبلی و ایجاد نشاط و شادمانی و برخورداری از یک سلامت جسمی و روانی با هدف پیشگیری از انواع بیماری‌ها و امراض گوناگون
- ایستادگی و مقاومت در مقابل هرگونه سختی و موانع موجود در مسیر دستیابی به اهداف اصلی
- ایجاد تمرکز فکر و قدرت تصمیم گیری صحیح و به موقع
- ایجاد نظم و ترتیب و هماهنگی در حرکات و اجراها،همچنین نظم و انضباط فردی و اجتماعی
- دوری و پرهیز از هرگونه افکار زشت و پلید از جمله حسادت،غرور و خودخواهی، تکبر،غیبت و تهمت و غیره که از آفت‌های پیشرفت و ترقی است.
لذا ورزش اخلاق محور کاراته این پتانسیل و قابلیت را دارد که بستر لازم را برای تربیت انسان‌های شایسته و اخلاق مدار فراهم کرده و زمینه را برای رسیدن به قله‌های سعادت و تکامل و اهداف والای معنوی و انسانی مهیا نماید و چقدر زیبا گفته است یکی از بنیانگذاران کاراته استاد فوناکوشی( هدف نهایی و غایی از تمرین کاراته پیروزی و شکست در مقابل حریف نیست) بلکه هدف اصلی رسیدن به تکامل و ساختار شخصیت انسانی او است با توجه به اینکه اگر موارد فوق رعایت و اقدام آنها به همراه انجام فرایض دیگر که جز لاینفک آموزه های دینی است هدف خلقت انسان توسط خداوند می‌باشد می‌توان در کنار تمرینات سخت بدنی آنها را تمرین و تکرار و نهادینه کرد و هر روز خود را برای رسیدن به آن اهداف والا نزدیک و نزدیک‌تر نمود.
13.اکنون چه مقدار از وقت خود را صرف ورزش می‌کنید؟
به جز فرصت‌هایی که برای آموزش در کلاس کاراته می‌گذرانم درمنزل هم در فرصت‌هایی که به وجود می‌آید مطالعه وتمرین می‌کنم.
14.به افرادی که به تازگی می‌خواهند ورزش‌های رزمی را شروع کنند چه توصیه‌ای دارید؟
اولین توصیه‌ام این است که عاشق به آن رشته یا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند باشند و دوماً در خود این باور را ایجاد کنند که اگر تلاش کنند و در برابر سختی‌ها و موانع استقامت کنند صبوری داشته باشند و به اصل هدف تمرکز کنند به آن خواهند رسید و هیچ چیز دست یافتنی نیست مگر با همت و تلاش و پشتکار و عشق و علاقه.
15. جایگاه ورزش‌های رزمی در کشور را چگونه می‌بینید؟
در حال حاضر ورزش‌های رزمی در جایگاه بسیار خوب و والایی قرار دارد علی رغم عدم حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها و غیره و همانطور که می‌دانید رشته‌های رزمی جزو رشته‌های قالب هستند نسبت به سایر رشته‌ها پس نیازمند توجه بیشتری اند.
16. همانطور که می‌دانیم آموزش هنرهای رزمی منفعت مالی به دنبال ندارد پس چرا سال‌هاست این آموزش‌ها را ادامه می‌دهید؟
یکی عشقی است که بنده به این رشته دارم دیگر اینکه با توجه به فلسفه‌های بسیار خوب و ارزش‌های معنوی که در کاراته نهفته کاراته را عضوی از زندگی خود دانسته و دوست دارم که دانش آموخته‌هایم را به دیگران انعکاس و انتقال دهم.
17. جایگاه اخلاقی در ورزش از نظر شما چگونه است؟
جایگاه اخلاق را در بندهای قبلی توضیح دادم ولی آنچه در این خصوص حائز اهمیت است این است که در کاراته احترام به ارزش‌ها اولویت اول است و همانطور که اشاره کردم کاراته یک ورزش اخلاق محور و در سلک ورزش‌های پهلوانی است.
18. حدوداً چند هنرجو از ابتدا تاکنون نزد شما آموزش دیده‌اند؟چه سخنی با شاگردان خود دارید؟
با توجه به اولین رشته رزمی در شهر و شهرستان به دلیل کثرت افرادی که پا به عرصه کاراته گذاشته‌اند نمی‌توان تعداد معرفی کرد و به شاگردان و عزیزانی که با من کاراته را تجربه کرده‌اند توصیه بنده این است که اگر با دقت به موارد بالا که جز فلسفه‌های کاراته است توجه کنند تداوم فعالیت خود را عاشقانه‌تر و با انگیزه بیشتر ادامه می‌دهند تا به اهدافی که دارند برسند.
19. به نظر شما یک مربی و شاگردانش چه وظایفی در برابر هم دارند؟
به نظر من مسئولیت یک مربی نشئت گرفته از احساسات انسانی و فراتر از حیطه وظایف کاری اوست و وظیفه بسیار سنگینی در برابر هنرجویان خود دارد یک مربی خوب وظیفه سالم سازی جسمی و اخلاقی ورزشکاران را برعهده دارد و باید مثل یک منبع انرژی به دیگران نیرو بدهد و تاثیر گذار و مثبت اندیش باشد، با علم روز آشنا باشد،یک مربی باید بداند که باورهای او منش و کردار او سرمشق و الگوی کامل است برای هنرجویان و یا دیگران. یک مربی در بالا بردن اراده ورزشکار تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس در ورزشکار نقش مهمی دارد،یک مربی جهت برانگیختن ورزشکار باید وقت بگذارد و از گفته‌ها و شعارهای مهیج و الهام بخش برای تهییج ورزشکار استفاده کند یک مربی صرفاً قهرمان پرور نیست بلکه در ابعاد ورزش همگانی و ساختار شخصیتی ورزشکاران مسئولیت دارد. باید به نیازهای ورزشکاران خود توجه و اهمیت دهد محیط تمرین را خشک و رسمی نکند مربی باید قادر باشد احساسات منفی ورزشکاران را کاهش دهد و دلداری و دلگرمی به آنها بدهد و مرام و منش پهلوانی که امروزه از آن به اخلاق ورزشی نام می‌برند را در آنها نهادینه کند. یک مربی از ورزشکاران خود حمایت میکند به آنها قدرت و جسارت و جرات و روحیه میدهد و خود را در برابر شکست‌ها و مشکلات آنها پاسخگو می‌داند و در جهت تحقق رویاهای هنرجویان خود گام برمی‌دارد و آنها را در جهتی درست هدایت میکند. یک مربی میتواند نقش محوری زیربنایی و تعیین کننده در گسترش ورزش و چگونگی جلوه آن در اذهان عمومی باشد شعور درک و بصیرت او نقش مهمی در رشد و آموزش رشته ورزشی مربوطه ایفا میکند و این یک خلاصه کوتاهی بود از وظایفی که یک مربی دارد و اما وظیفه شاگرد نسبت به مربیش این است که بداند احترام گذاشتن به دیگران و مربی بخش بسیار مهم فرهنگ ژاپنی است و به عنوان بخش جدا نشدنی از هنرهای رزمی است و این یک انعکاسی است از طبیعت مردم ژاپن که به شکل تعظیم کردن در روابط شاگرد و استاد دیده می‌شود و دیگر اینکه وفاداری شاگرد نسبت به استاد و مربیاش یکی از صفت‌های بسیار قوی ژاپنی‌ها است و شاگرد تا پایان عمر خود وفاداریش را نسبت به مربی ثابت میکند زیرا وفاداری شاگرد میتواند یک پیوند با ارزشی بین شاگرد و استاد به وجود آورد و قطعا این وفاداری تا پایان عمر باقی خواهد ماند .چنانچه از استاد خود در راستای علم و فنون پیشی گرفت مغرور و متکبر نشود و بین خود و استادش فاصله ایجاد نکند زیرا او پا روی شانه‌های مربیاش گذاشته تا بدان مرتبه رسیده است پس احترام حرمت مربیاش را واجب بداند و رعایت ادب و احترام را همیشه و تا پایان عمر نسبت به او داشته و عملاً آن را به اثبات رساند.
۲۰. احساس می‌کنید قدرشناسی لازم نسبت به فعالیت‌های شما از سوی هنرجوها و همچنین متولیان امر ورزش وجود دارد یا خیر؟
باید در جواب سوال شما اینطور بگویم که بیشتر مربیان ما بدون هیچگونه چشم داشت مادی و یا با حداقل‌ها در شرایط خوب و بد و بدون حمایت و تنها با همت خودشان به جنگ ناهنجاری‌های اجتماع میروند و بدون بهره مادی نقش زیربنایی در ساختار ورزش کشور ایفا می‌کنند طبیعتاً باید قدرشناسی باشد باید مربی جایگاهش حفظ شود و مورد تکریم و احترام باشد اما احساس من این است که هر کدام از ما به عنوان یک مسلمان وظیفه داریم به هر طریق که می‌توانیم دین خود را ادا کنیم و هیچگاه به فکر اینکه در مقابل انجام وظیفه‌ای که بر عهده داریم توقع قدرشناسی نداشته باشیم کار برای رضای خدا و عشق به وطن و خدمتگزاری به این مردم عزیز نیاز به قدر شناسی ندارد و خدا خود آگاه است.
۲۱. به نظر شما چه چیزی میتواند نام یک ورزشکار را جاودانه سازد؟
به نظر من گذشت ایثار فداکاری و جوانمردی در کار و فعالیت درستی که برای خوشنودی خداوند بزرگ انجام پذیرد و تاثیر بسزایی که در شکوفایی و پویایی جامعه داشته باشد نام ورزشکار جاودانه خواهد ماند نمونه‌های بارز آن را داشته‌ایم نام پهلوانانی که تا ابد در ورزش زنده خواهد ماند مثل تختی و پوریای ولی.
22.کلام آخر؟
توصیه‌ام به عاشقان وطن و ورزشکاران این است که در مقابل ارزش های اخلاقی خود را مسئول بدانند چون خداوند سرنوشت هر قومی را به دست همان قوم قرار داده است باید از لاک سستی و تنبلی و بی‌تفاوتی بیرون آییم و خود را در مقابل خون شهدا و آینده کشورمان مسئول بدانیم و حتی یک لحظه از تلاش و فداکاری و یاری دین خدا و میهن عزیزمان دست برنداریم لذا اگر پاسخ سوالات کمی طولانی و بعضی از آنها فراتر از چند خط کوتاه رفت به خاطر این بود که بعد از ۴۴ سال فعالیت و تلاش صادقانه اولین باری است که یک نفر دلسوز پیدا شد تا در قالب طرح سوالاتی بتواند انعکاسی از یک رشته ورزشی رزمی با این قدمت به عنوان اولین رشته رزمی شهرستان در معرض مطالعه شهروندان قرار دهد بنده هم سعی کردم قطره‌ای از اقیانوس یک رشته رزمی شناخته شده جهانی و المپیکی را در قالب پاسخ‌ها برای شناسایی مزیت‌ها ظرفیت و پتانسیل‌هایی که در آن نهفته است را به طور مختصر بیان کنم. از خداوند بزرگ برای همه تلاشگران و خدمتگزاران به جامعه صحت و سلامت و توفیق و عمر با عزت خواهانم.
باتشکر
علی اکبری
مهرماه۱۴۰۲